Osmi putnik

Glasno, glasnije… Nisu znali drugačije

Iako je osamdesetih godina prošlog veka Novi talas držao primat na muzičkoj sceni bivše SFRJ pojavljivali su se bendovi koji su odstupali od tog zvuka i unosili svežu krv na rock scenu.

Jednu od najpopularnijih hard rock grupa na prostoru ex Jugoslavije osnovali su u Splitu tinejdžeri: pevač Zlatan Stipišić Džibo, gitarista Nenad Mitrović, basista Davor Gradinski, gitarista Igor Makić i bubnjar Dražen Krolo 7. maja 1985. godine i dali joj ime “Osmi putnik” po filmu Ridlija Skota snimljenom 1979. godine.

U toj postavi prvi put su nastupili kao predgrupa “Zabranjenom pušenju” 1. avgusta 1985. godine u dvorani “Gripe”. Mesec dana kasnije, osvojili su prvo mesto na “Dalmatinskim omladinskim rock susretima”.

Krajem iste godine pobedili su u emisiji “Stereovizija” koja snimana na zagrebačkoj televiziji sa pesmom “Lutko moja, takav sam ti ja”. Početkom 1986. godine, posle nekoliko personalnih promena, formirali su definitivnu postavu: pevač Džibo, gitarista Nenad Mitrović, gitarista Bojan Antolić, basista Davor Gradinski i bubnjar Miro Marunica Marun. Na debi albumu “Ulična molitva” Džibo se predstavio kao kompletan autor, a ploča ih je brzo izbacila u vrh popularnosti heavy metal i hard rock sastava u bivšoj Jugoslaviji, a album dostiže srebrni tiraž. Sledeće godine je došlo do promene na bubnjevima za koje seda Mirjan Jovanović Tošo umesto Marunice, kao i novog gitaristu Alena Koljanina koji menja Mitrovića.

Drugi album “Glasno, glasnije” potvrđuje njihovu popularnost, a naslovna pesma u to vreme postaje nezvanična himna “Hajdukovih” navijača. U njoj su prateće vokale pevali fudbaleri Andrijašević, Jerolimov, Pralija i Vulić. Na ploču su uvrstili i obradu pesme “Morski pas”, splitske grupe Metak. Po glasanju čitalaca lista “Rock” bivaju proglašeni za najbolju rock grupu u 1987. godini.

Samo nekoliko meseci po objavljivanju trećeg albuma “Drage sestre moje……nije isto bubanj
i harmonika” 1988. godine, Džibo napušta grupu a zamjenjuje ga Marsel Benzon, međutim ubrzo prestaju sa radom. Nedugo posle toga Džibo počinje saradnju sa bendom “Divlje jagode” u kojima ostaje godinu dana, posle čega se posvećuje uspešnoj solo karijeri pod imenom Gibonni. Alen Koljanin se seli u Australiju i postaje član hard rock grupe “Rose Tatoo”.

            Posle dugogodišnje pauze bend se ponovo okupio 2002. godine, a postavu su sačinjavali Bojan Božo Antolić, Davor Dado Gradinski i Mirjan Jovanović Tošo kojima se priključuju vokal Dean Clea Brkić i gitarist Kristian Krista Barišić.

Posle pune dve godine od okupljanja, 2004. godine počeli su sa snimanjem albuma “Živ i ponosan” koji se na tržištu pojavio sredinom maja 2005. godine obeležavajući i dvadeset godina od osnivanja benda. Na albumu se nalaze i stari hitovi “Glasno, glasnije” i “Srce od kamena”. U junu sledeće godine nastupili su kao predgrupa na koncertu britanske hard rock grupe “Motörhead”. Posle niza uspešnih koncerata u regionu, početkom 2010. godine počeli su snimanje novog, petog po redu albuma pod imenom “Tajna”, koji je svetlo dana ugledao 31. jula 2010. godine, a među pesmama se nalazi i obrada pesme “Glavo luda” Zdravka Čolića.

 

 

Diskografija

 

Ulična molitva (1986.)

Glasno, glasnije (1987.)

Drage sestre moje… nije isto bubanj i harmonika (1988.)

Živ i ponosan (2005.)

Tajna (2010.)